عشق مهربون دیروز

بی خبرم ازت ، یه دنیا درد و دلتنگی
روی دل خسته ی من آوار میشه

سنگ صبوری نیست که همدم من باشه
هم پای دلتنگی من ، دیوار میشه

من , که بدون تو میمیرم ...

تو , که از حالم بی خبری ..

این ته تنهاییه من , که عشقم رو به فراموشی میسپاری .. 

من دیگه خسته ام از همه و دیگه قهرم با دنیا 

حبسم تو زندونی که ساختم با رویاها و ...

یک روز از این روزگار بی انصاف

حق این چشم ها رو میگیرم 

یا به تو میرسم اخر سر

یا تو انتظار تو میمیرم .

ترسم از قسمت بدمه اما , ته قلبم هنوز امیدوارم ...

 اللهم عجل فی فرج مولانا

تا آن زمان که آخرین خورشید      برگردد این مردم عذادارند

 باور نخواهم کرد عاشق ها        از گریه کردن دست بردارند 

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند   نیاز نیمه شبی دفع صد بلا بکند.

The real sad of your heart has the real effect on your love.

سوزی که از دل برآید چاره ساز می گردد.

بازم گرقته  دلم , بهونه برای تو

دلتنگی و غم و من و عکس های تو

امشب ضیاقت غریبی اینجا به پا شده

یاد تو هم که نه درمون , درد ما شده .

آنچه از چشمانم می چکد , تکه تکه های قلب من است ...

يك دنيا حرف در دلم و مهر سكوت بر لبانم.

اين حكايت من است و قلب بي تو تنهايم.

عمريست ميخواهم از دلتنگيم بگويم اما...

اما درد بي انتهاي اين بغض ميبرد از سرم

خيال هر حرفي و هوس هر درد و دلي ...

هنوز هم همان دلخوشی همیشگی ..

روزنه ای از امید در ظلمت شب هایی سرد که نگذاشت

پشت اين فاصله فراموش کنم نفس کشیدنم را

در اين سالهاي بيقراري ِ توامان چشم انتظاري.

هرشب با جرئه ای از خاطرات شیرین گذشته

مرهمی میسازم برای این کهنه درد دوست داشتنی...

توکلت به خــــــــدا باشه راه پیدا میشه

خدا خودش روشنائی بخشِ راه ما میشه

بیا ببازیم خودمون و , به گرمی آغوشش

قشنگترین آرامش دنیا نصیب ما میشه